ἔντεα
Δύναται τὸ πλουτεῖν καὶ φιλανθρώπους ποιεῖν → Being rich can even produce a social conscience → Animos nonnumquam humanos concinnant opes → Mitunter macht der Reichtum Menschen auch human
English (LSJ)
τά,
A fighting gear, arms, armour, ἔ. ἀρήϊα Il.10.407, Od. 23.368; ἔ. πατρός 19.17; esp. coat of mail, corslet, Il.10.34; ἔντε' ἔδυνεν 3.339, etc. II furniture, appliances, tackle, ἔ. δαιτός Od. 7.232; ἔ. νηός rigging, h.Ap.489, Pi.N.4.70; ἔ. ἵππεια trappings, harness, ib.9.22, cf. P.4.235; ἔντη δίφρου harness, A.Pers.194 (but ἔντεα alone for chariots, Pi.O.4.24); ἔντεα αὐλῶν periphr. for αὐλοί, ib.7.12; also ἔντεα alone, musical instruments, Id.P.12.21; of the instruments of the Γάλλαι, Lyr.Adesp.121; ἔντεα Φοίβου Call.Ap. 19.—Ep. and Lyr. word, once in Trag. (v. supr.):—sg. ἔντος only in Archil.6.
German (Pape)
[Seite 854] τά, selten im sing. τὸ ἔντος, s. unten besonders (vgl. ἐντύνω), Rüstung, Alles, was zur Zurüstung gehört; die Wassen, die Waffenrüstung, besonders der Panzer u. überhaupt die Schutzwaffen; Aristarch leitete demgemäß das Wort von ἐν ab, ἔντεα ἀπὸ τοῦ ἐντὸς ἔχειν τὸν ἄνδρα, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 145; Iliad. 3, 339. 5, 220. 9, 596. 10, 34. 75. 407. 13, 640. 15, 343. 17, 162 Odyss. 19, 17. 23, 368; Ath. V, 193 c; Pind. Ol. 4, 24 u. sp. Ep.; – νηός, Schiffsgeräth, H. h. Apoll. 489; Pind. N. 4, 70; δαιτός, die Geräthschaften des Gastmahls, Od. 7, 232; ἔντη δίφρου, das Wagengeschirr, Aesch. Pers. 190, l. d.; ἵππεια, Pferdegeschirr, Pind. N. 9, 22, vgl. P. 4, 235; αὐλῶν ἔντεα πάμφωνα Ol. 7, 12; ohne Zusatz, σὺν ἔντεσι μιμήσαιτο γόον, mit dem Tonzeuge, P. 12, 21.
Greek (Liddell-Scott)
ἔντεα: -ων, τά, ὅπλα πολεμικά, πανοπλία, ἔντεα Ἀρήϊα Ἰλ. Κ. 407, Ὀδ. Ψ. 368· ἔντεα πατρὸς Τ. 17· ἰδίως θώραξ, ἀμφ’ ὤμοισι τιθέμενον ἔντεα καλὰ Ἰλ. Κ. 34· ποικίλα ὅπλα, παρὰ δ’ ἔντεα ποικίλα κεῖτο, ἀσπὶς καὶ δύο δοῦρε, φαεινή τε τρυφάλεια· πὰρ δὲ ζωστὴρ κεῖτο παναίολος αὐτόθι 75. ΙΙ. ὡς ἡ λέξις ὅπλα, σκεύη, ἔντεα δαιτὸς Ὀδ. Η. 232· ἔντεα νηός, σκεύη ἢ ὁπλίσματα νεώς, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀπολλ. 489, Πινδ. Ν. 4. 115· ἔντεα ἵππεια, τὰ τῶν ἵππων σκεύη, αὐτόθι 9. 51, πρβλ. Π. 4. 417· ἔντη δίφρου Αἰσχύλ. Πέρσ. 194 (ἀλλὰ καὶ μόνον ἔντεα ἐπὶ ἁρμάτων, Πινδ. Ο. 4. 34)· ― ἔντεα αὐλῶν, περιφρ. ἀντὶ αὐλοί, αὐτόθι 7. 22· ἀλλ’ ὡσαύτως μόνον ἔντεα = μουσικὰ ὄργανα, ὁ αὐτ. Π. 12. 37· ἔντεα Φοίβου Καλλ. εἰς Ἀπολλ. 19. ― Λέξις Ἐπικ. καὶ Λυρ., ἅπαξ ἀπαντῶσα παρὰ Τραγ. ποιητῇ, ἴδε ἀνωτ.: ― τὸ ἑνικὸν ἔντος ἀπαντᾷ μόνον παρ’ Ἀρχιλ. 5. ἐξ αὐτοῦ παράγονται τὸ ἐντύω καὶ ἐντύνω.
