δίειμι
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
English (LSJ)
serving as fut. to διέρχομαι, impf. διῄειν: fut.
A διείσομαι Nic. Th.494, 837, cf. Hsch.:—go to and fro, roam about, Ar.Ach.845; of a report, spread, λόγος διῄει Plu.Ant.56. 2 pass through. δι' αὐτῶν μέσων Th.3.21; get through, escape, διὰ τῶν πόρων Arist.Cael. 307b13; ἔξω Thphr.CP5.9.12: abs., Arist.Ph.204a4. 3 pass, ἡμέρα χειμέριος δίεισιν Thphr.Sign.46; proceed, of a play, Ar.Ra.920. II c. acc., go through, traverse, Id.Av.1392: c. acc. cogn., δ. τὸν θεῖον δρόμον Pl.Ax.370e. b go through a subject in speaking or writing, narrate, describe, discuss, Id.Cri.47c; δ. τῷ λόγῳ Id.Grg.505e, cf. Nic. Il. cc., Luc.Icar.3.
German (Pape)
[Seite 617] (s. εἰμί) fortwährend sein, VLL.; sonst nur διέσει σκοπούμενος Xen. Mem. 2, 1, 24, wo man διοίσει ändern will. (s. εἶμι), 1) hindurchgehen; τὸν δρόμον Plat. Ax. 370 e; δι' αὐτῶν μέσων Thuc. 4, 78; absolut, Ar. Ach. 845, d. i. vorübergehen. – 2) dah. = in Rede u. Schrift durchgehen, genau erzählen; πάντα Plat. Crit. 47 c; τῷ λόγῳ, ὡς Gorg. 505 e u. öfter; τὸν ἀέρα Ar. Av. 1392, wie Sp.; ἕκαστα διείσομαι Nic. Th. 494. 837; τοιαῦτα περί τινος, Phi ostr.
Greek (Liddell-Scott)
δίειμι: χρησιμεῦον ὡς μέλλ. τοῦ διέρχομαι, παρατ. διῇα καὶ διῄειν· μέλλ. διείσομαι Νίκ. Θ. 494, 837, πρβλ. Ἡσύχ.·- ὑπάγω ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, περιφέρομαι, Ἀριστοφ. Ἀχ. 845· ἐπὶ φήμης, ἐξαπλοῦμαι, διαδίδομαι, λόγος διῄει Πλούτ. Ἀντ. 56. 2) διέρχομαι διὰ μέσου, ἐκφεύγω, διὰ τῶν πόρων Ἀριστ. Οὐρ. 3. 8, 14˙ ἔξω Θεόφρ. Αἰτ. Φυσ. 5. 9, 12. 3) μετ’ αἰτ., διέρχομαι, «περνῶ», τὸ ἄπειρον Ἀριστ. Φυσ. 3. 4, 14, κτλ.˙ ὡσαύτως μετὰ συστοίχ. αἰτιατ., δ. τὸν θεῖον δρόμον Πλάτ. Ἀξ. 370Ε. β) διέρχομαι ὑπόθεσίν τινα ὁμιλῶν ἢ γράφων, διηγοῦμαι, περιγράφω, συζητῶ, ἐξετάζω, ὁ αὐτ. Κρίτωνι 47C, πρβλ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 1392˙ ὡσαύτως, δ. τῷ λόγῳ Πλάτ. Γοργ. 506Α. - Πρβλ. διέξειμι.
