ῥοώδης
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
(A), ες,
A with a strong stream, running violently, of a sea in which there are strong currents, Th.4.24, Arist.Mete.366a25; τὸ μάλιστα ῥ. τοῦ πελάγους Ael.NA7.24: hence, of rocks, promontories, etc., exposed to such seas, κρημνός Str.8.5.1; ἄκραι Ael.NA14.24; τόποι ῥ. regions of rapid currents, Arist.HA621a16, cf. Thphr.CP3.3.4. II Medic., running, ὀφθαλμίαι Hp.Epid.1.5: of persons, affected with diarrhoea or other fluxes, Id.Aër.3; αἱ ὑπέρλευκοι -έστεραι Id.Mul.2.111; ῥ. νόσος ibid. (but metaph. in Ph.1.698, cf. 2.428); πυρετοὶ ῥ. Dsc.5.26; πυρετὸς ῥ. Gal.19.399. Adv., ῥοωδῶς πυρέσσειν Cass.Pr. 70. b as Methodic t.t., ῥ. νόσημα, opp. στεγνόν, Gal.Sect.Intr.6; πάθος Sor.1.29, 2.45. III falling off, καρπός Thphr.CP5.9.10.
ῥοώδης (B), ες,
A like a pomegranate, Thphr.HP3.18.13.
German (Pape)
[Seite 849] ες, 1) flüssig, fließend, triefend, auch fluthend, wogend, strömend, heftig fließend, reißend; θάλασσα , Thuc. 4, 24, ῥοώδεσι καὶ βαθέσι τόποις, Arist. H. A. 9, 37; τὸ μάλισταῥοῶδες καὶ βίαιον τοῦ πελάγους, Ael. H. A. 7, 24; a. Sp., wie Plut. – 2) dem Fluß, bes. dem Bauchfluß unterworfen, daran leidend, den Fluß verursachend, sp. Medic.
Greek (Liddell-Scott)
ῥοώδης: -ες, (εἶδος) ὁ ἔχων ἰσχυρὸν ῥοῦν, ῥέων ὁρμητικῶς, λέγεται ἐπὶ τῆς θαλάσσης, ἐν ᾗ ὑπάρχουσι ἰσχυρὰ ῥεύματα, Θουκ. 4. 24, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8, 8· τὸ μάλιστα ῥ. τοῦ πελάγους Αἰλ. π. Ζ. 7. 24· -ἐντεῦθεν ἐπὶ κρημνῶν, ἀκρωτηρίων κλ., ἐκτεθειμένων εἰς τοιαύτας θαλάσσας, κρημνὸς Στράβ. 362· ἄκραι Αἰλ. π. Ζ. 14. 24· - παρ’ Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 37, 9, τόποι ῥ. φαίνεται ὅτι σημαίνει τοὺς εἰς πλήμμυραν ὑποκειμένους τόπους, πρβλ. Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 3, 3. ΙΙ. παρὰ τοῖς ἰατρικοῖς, ῥέων, «τρέχων», ὀφθαλμίαι Ἱππ. Ἐπιδ. τὸ Α΄, 943· ἐπὶ ἀνθρώπων, ὁ προσβεβλημένος ὑπὸ διαρροίας ἢ ἄλλων τοιούτων ἐκκρίσεων, ὁ αὐτ. π. Ἀέρ. 281· αἱ ὑπέρλευκοι ῥοωδέστεραι αὐτόθι 638· πυρετοὶ ῥ. (fluentes Κέλσ.), Γαλην.· ἐντεῦθεν ἐπίρρ., ῥοωδῶς πυρέττειν Κασσ. Πρβλ. ΙΙΙ. ὁ ἐκπίπτων, καρπὸς Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 5. 9, 10.
