πολυπάμων
From LSJ
English (LSJ)
[ᾱ], ον, gen. ονος, (πᾶμα, πέπαμαι)
A exceeding wealthy, Il.4.433.
German (Pape)
[Seite 668] ον, viel besitzend, sehr begütert; ὄϊες πολυπάμονος ἀνδρός, Il. 4, 433; λαός, Orph. Arg. 1061.
Greek (Liddell-Scott)
πολῠπάμων: -ον, (πᾶμα, πέπᾱμαι), πλούσιος, πολλὰ κεκτημένος, πολυχρήμων, Ἰλ. Δ. 433.