διαβατέος
From LSJ
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
α, ον,
A that must be crossed or passed through, ποταμός X.An.2.4.6; νάπος ib.6.5.12. II διαβατέον one must cross, Plb. 5.51.5, Plu.Luc.31, etc.
Greek (Liddell-Scott)
διαβᾰτέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθ. ὃν ὀφείλει τις νὰ διαβῇ ἢ περάση, ποταμὸς Ξεν. Ἀν. 2. 4, 6˙ νάπος αὐτόθι 6. 5, 12.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qu’on peut traverser.
Étymologie: adj. verb. de διαβαίνω.
