δυσχώριστος

Ἴσος ἴσθι πᾶσι, κἂν ὑπερέχῃς τῷ βίῳ → Quamvis superior sorte, da te aequum omnibus → Sei allen gleich, auch wenn du reicher bist

Menander, Monostichoi, 257

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: δυσχώριστος	Medium diacritics: δυσχώριστος	Low diacritics: δυσχώριστος	Capitals: ΔΥΣΧΩΡΙΣΤΟΣ
Transliteration A: dyschṓristos	Transliteration B: dyschōristos	Transliteration C: dyschoristos	Beta Code: dusxw/ristos

English (LSJ)

ον,

A hard to separate, Gal.2.700 (Comp.); hard to distinguish, ἡ κολακεία τῆς φιλίας δ. Plu.2.51a.

[Seite 691] schwer zu trennen, zu lösen, Plut. de adul. et am. discr. 5. S. δυσχώρητος.

δυσχώριστος: -ον, ὃν δύσκολον εἶναι νὰ χωρίσῃ τις, ἀδιαχώριστος, ἀδιάλυτος, Πολύβ. 24. 1, 13.

ος, ον :
difficile à séparer, à démêler.
Étymologie: δυσ-, χωρίζω.