προσκατατάσσω

English (LSJ)

   A append, subjoin, Plb.3.20.1.    2 assign, τὸ γλυκὺ ὕδωρ τῇ γῇ Ph.1.31; τὸ ὑγρὸν τῷ αἰθέρι Corn.ND32.    3 attach, τῷ θεῷ ἑαυτόν Arr.Epict.4.1.98, cf. 89,91:—fut. Pass. τοὺς -τᾰγησομένους OGI56.27 (Canopus, iii B.C.).

German (Pape)

[Seite 768] noch dazu ordnen; Cornut. 32; Pol. 3, 20, 1.

Greek (Liddell-Scott)

προσκατατάσσω: κατατάσσω, προσαρτῶ, ἐπισυνάπτω, προσκολλῶ, Πολύβ. 3. 20, 1· ― πρ. ἑαυτόν τινι Ἀρρ. Ἐπίκτ. 4. 1. 98, πρβλ. 89. 92, Κορνοῦτ. π. Θεῶν Φύσ. 32.

French (Bailly abrégé)

ranger en outre :
1 ajouter, acc.;
2 unir à, appliquer à, τινι.
Étymologie: πρός, κατατάσσω.