ῥηγμός

English (LSJ)

ὁ,

   A fissure, γῆ ῥηγμῶν πλήρης PSI4.422.15 (iii B.C.).    II = foreg., Hsch.

German (Pape)

[Seite 839] ὁ, = ῥηγμίν, Gramm.

Greek (Liddell-Scott)

ῥηγμός: ὁ, = τῷ προηγ., Γραμμ.

Greek Monolingual

και ῥηχμός, ὁ, Α
1. ρήγμα, χάσμα
2. (κατά τον Ησύχ.) «ῥηγμίν».
[ΕΤΥΜΟΛ. < απαθή βαθμίδα ῥηγ- του ῥήγνυμι + κατάλ. -μός].