ὑπεκπνέω
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
A exhale or evaporate gradually, metaph., Pl.Ax.365c.
German (Pape)
[Seite 1186] (s. πνέω), allmälig, leise aushauchen, ausathmen, sterben, Plat. Ax. 365 c.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεκπνέω: ἐξατμίζομαι κατ’ ὀλίγον, περιττοὶ λόγοι ὑπεκπνέουσι λεληθότως καὶ ἀτιμάζονται Πλάτ. Ἀξίοχ. 365C.
