σύγκλισις

English (LSJ)

   A v. σύγκλεισις 11.2.

German (Pape)

[Seite 968] ἡ, das sich Zusammenneigen, -liegen, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

σύγκλῐσις: ἡ, τὸ συγκλίνειν, κλίνειν ὁμοῦ, πρβλ. σύγκλεισις ἐν τέλ.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
c. συγκλινίαι.