διακομιδή

English (LSJ)

Dor. διακομ-ῐδά, ἡ,

   A carrying over, τῶν ἀνδρῶν ἐς τὴν νῆσον Th.3.76.    II (from Pass.) passage, voyage, ἐκ Κρήτας εἰς Ῥόδον SIG581.23 (Crete, ii B.C.).

German (Pape)

[Seite 582] ἡ, das Hinüberfahren, Uebersetzen, ἡ τῶν ἀνδρῶν εἰς τὴν νῆσον Thuc. 3, 76.

Greek (Liddell-Scott)

διακομῐδή: ἡ, ἡ μετακόμισις, μεταβίβασις, τινὸς εἰς τόπον Θουκ. 3. 76.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
transport.
Étymologie: διακομίζω.