δυσφόρητος

English (LSJ)

ον,

   A hard to be borne, Hsch.; f. l. for διαφόρητος, E.Cyc.344.

German (Pape)

[Seite 690] schwer zu ertragen; σάρξ Eur. Cycl. 343, d. i. schwer zu verdauen, Herm. lies't διαφόρητος, zerrissen. – Adv., δυσφορήτως ἔχω, = δυσφορῶ, Ios.

Greek (Liddell-Scott)

δυσφόρητος: -ον, δυσκόλως ὑποφερόμενος, δύσοιστος Εὐρ. Κύκλ. 344· ὁ Σκαλ. διαφόρητον.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à supporter.
Étymologie: δυσφορέω.