μισοτύραννος
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
English (LSJ)
[ῠ], ον,
A tyrant-hater, Hdt. 6.121,123, Aeschin.3.92, Plu.Tim.3.
German (Pape)
[Seite 192] Tyrannen hassend, Tyrannenfeind; Her. 6, 121. 123; Aesch. 3, 92; Plut. Timol. 2.
Greek (Liddell-Scott)
μῑσοτύραννος: -ον, ὁ μισῶν τοὺς τυράννους, Ἡρόδ. 6. 121, 123, Αἰσχίν. 66. 41.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui hait les tyrans ou la tyrannie.
Étymologie: μισέω, τύραννος.