ἐνναέτης

English (LSJ)

(A), ες,

   A nine years old, Theoc.26.29: Ep. neut. εἰνάετες, as Adv., for nine years, Hes.Th.801:—fem. ἐννᾰ-έτις, poet. εἰν-, AP7.643 (Crin.).
ἐννᾰ-έτης (B), ου, ὁ,

   A = ἐνναετήρ, Isyll. 38, A.R.2.517, APl.4.331 (Agath.), etc.:—fem. ἐννᾰ-έτις, ιδος, A.R.1.1126.

German (Pape)

[Seite 846] ὁ, der Einwohner; Agath. 36 (Plan. 331); Anth. IX, 425; δονάκων ἐνν. heißt der Eber Paul. Sil. 44 (VI, 168).

Greek (Liddell-Scott)

ἐνναέτης: -ου, ὁ, = ἐνναετήρ, ἐνναέταις Ἀνθ. Πλαν. 331· ἐνναέτῃσιν Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 517, κτλ.· θηλ. ἐνναέτις, ιδος, ἐνναέτιν Φρυγίας Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1126.

French (Bailly abrégé)

1ης, ες :
qui dure neuf ans, de neuf ans ; adv. • ἐννάετες pendant neuf ans.
Étymologie: ἐννέα, ἔτος.
2ου;
adj. m.
habitant.
Étymologie: ἐνναίω.