ἀντίποινα
Γυνὴ τὸ σύνολόν ἐστι δαπανηρὸν φύσει → Natura fecit sumptuosas feminas → Es ist die Frau durchaus kostspielig von Natur
English (LSJ)
τά,
A requital, retribution, ἀντίποιν' ὡς τίνῃς ματροφόνου δύας prob. in A.Eu.268; ἀντίποινά τινος πράσσειν, λαμβάνειν, to exact retribution for .., Id.Pers.476, S.El.592; ἀντίποιν' ἐμοῦ παθεῖν suffer retribution for me, Id.Ph.316, cf. Nech. in Cat.Cod.Astr.7.145. —In codd. sts. written ἀντάποινα, q.v. Later in sg., as Lib.Decl.43.69.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντίποινα: τά, ἀνταπόδοσις, ἀντιπληρωμή, ἀντίποιν’ ὡς τίνῃς ματροφόνου δύας (κατὰ τὴν διόρθωσιν τοῦ Schütz), ἔνθα τὸ ἀντίποινα τίνῃς = ἀντιτίνῃς, ἵνα πληρώνῃς, ὑποφέρῃς πρὸς ἐξιλέωσιν..., Αἰσχύλ. Εὐμ. 268· ἀντίποινά τινος πράσσειν, λαμβάνειν, ἀνταπόδοσιν ἤτοι ποινὴν διὰ ..., ὁ αὐτ. Πέρσ. 476, Σοφ. Ἠλ. 592· οἷ’ Ὀλύμπιοι θεοὶ δοῖέν ποτ’ αὐτοῖς ἀντίποιν’ ἐμοῦ παθεῖν, νὰ τιμωρηθῶσι δι’ ὅσα ἐγὼ ἔπαθον, Σοφ. Φ. 316. ― Ἐν τοῖς χειρογρ. ἐνίοτε εὕρηται γεγραμμένον ἀντάποινα, ὃ ἴδε. Παρὰ μεταγ. καθ’ ἑνικόν, ἀλλὰ πρβλ. ἀντίπονον.
Greek Monolingual
τα (Α ἀντίποινα) ποινή
1. ανταπόδοση κακού, αντεκδίκηση, τιμωρία
2. καταπιεστικά μέτρα που παίρνει ένα κράτος για παράνομες πράξεις άλλου κράτους με σκοπό να το εξαναγκάσει να συμμορφωθεί με τις επιταγές της έννομης τάξης
αρχ.
τιμωρία για εξιλέωση.