βροχίς
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
English (LSJ)
ίδος, ἡ, Dim. of βρόχος, Opp.H.3.595; of a spider's
A web, AP9.372 (pl.). II (βρέχω) ink-horn, ib.6.295 (Phan.). III a measure of length, IG12(3).1232.10 (Melos).
German (Pape)
[Seite 465] ίδος, ἡ, 1) die Schlinge = βρόχος, zu dem es Diminutivform, Ant. Sid. 62 (IX, 76); Netz, Opp. H. 3, 595. – 2) Gefäß zum Benetzen, εὐμέλανος, Tintenfaß, Phani. 3 (VI, 295).
Greek (Liddell-Scott)
βροχίς: ἡ, ὑποκορ. τοῦ ἑπομ., Ὀππ. Ἁλ. 3. 595, Ἀνθ. II. 9. 372. ΙΙ. (βρέχω) μελανοδοχεῖον (ἐκ κέρατος), Ἀνθ. Π. 6. 295. ΙΙΙ. μέτρον τι μήκους, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθ.) 2439c.
French (Bailly abrégé)
1ίδος (ἡ) :
écritoire.
Étymologie: βρέχω.
2ίδος (ἡ) :
1 petit lacet à nœud coulant;
2 filet de pêche.
Étymologie: βρόχος.
Spanish (DGE)
-ίδος, ἡ
lazopara cazar, Opp.C.2.308, AP 9.76 (Antip.Sid.)
•red para pescar, Opp.H.3.595, Hld.5.18.4, λύσας δ' ἐκ βροχίδων de una telaraña AP 9.372, cf. βρόχος.
-ίδος, ἡ
vasija εὐμέλανος β. tintero, AP 6.295 (Phan.)
•prob. de una urna funeraria IG 12(3).1232.10 (Melos, imper.).
• Etimología: v. βρέχω.
