σκανδαλίζω
Τῶν εὐτυχούντων πάντες εἰσὶ συγγενεῖς → Felicium se quisque cognatum vocat → Ein jeder wähnt sich mit den Glücklichen verwandt
English (LSJ)
A cause to stumble, give offence or scandal to any one, τινα Ev.Matt.5.29, 17.27, etc.:— Pass., to be made to stumble, take offence, ib.26.33, etc.; ἔν τινι LXX Si.9.5, al., Ev.Matt.11.6, 26.31, etc.
German (Pape)
[Seite 889] einen Anstoß, ein Aergerniß geben, verursachen, N. T. u. K. S.; auch pass., ὃς ἂν μὴ σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί, Matth. 11, 6.
Greek (Liddell-Scott)
σκανδᾰλίζω: κάμνω νὰ προσκόψῃ τις, ἐμβάλλω εἰς πειρασμόν, ἢ πειράζω, τινὰ Εὐαγγ. κ. Ματθ. ε΄, 29, ιζ΄, 27, κτλ. - Παθητ., προσκόπτω, σκανδαλίζομαι, πειράζομαι αὐτόθι κϚ΄, 33, κτλ.· ἔν τινι αὐτόθι ια΄, 6, κϚ΄, 31, κτλ.· ἀπὸ πίστεως Ἐκκλ.
French (Bailly abrégé)
causer du scandale, scandaliser ; Pass. être scandalisé, être offensé.
Étymologie: σκάνδαλον.
English (Strong)
from σκάνδαλον; to entrap, i.e. trip up (figuratively, stumble (transitively) or entice to sin, apostasy or displeasure): (make to) offend.
