Νεάπολις

English (LSJ)

[ᾱ], εως, ἡ,

   A new city, pr. n. of several cities, Neapolis: at first in two words, Νέα πόλις, gen. Νέης πόλιος Hdt.2.91, cf. Th. 7.50; later in one, Νεάπολις, gen. Νεαπόλεως Str.2.5.40, dat. Νεαπόλει Id.1.2.13: hence Νεοπολίτης [ῑ], ου, ὁ, IG12.191.31, al., later Νεαπολίτης Tab.Heracl.1.187, Lyc.736, Plb.1.20.14, etc., cf. Pl. ap. Poll.9.26.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
Néapolis (propr. Nouvelle Ville ou Quartier Neuf) n. de plus. villes en Égypte, en Libye, en Macédoine (Kavala), etc.
Étymologie: νέος, πόλις.