ἄτερ
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
English (LSJ)
[ᾰ], Ep., Ion., Trag. Prep. with gen.,
A without, apart from, Hom.; κράτιστον Ἀχιλέος ἄ. Pi.N.7.27; ἄ. Ζηνός without his will, Il.15.292, cf. POxy.936.18 (iii A.D.); οὐ θεῶν ἄ. 'non sine dis', Pi.P. 5.76; ἄ. μόχθου Democr.223; ἄ. πυρετοῦ καὶ ὀδύνης Hp.Prorrh.2.4. II aloof, apart from, ἄ. ἥμενον ἄλλων Il.1.498; νόσφιν ἄ. τε κακῶν Hes.Op.91:—freq. in Trag., mostly after its case, A.Supp.377, etc.; but before it in Id.Pr.456, Supp.703 (lyr.), Ch.338 (lyr.), S.Ph.703 (lyr.), El.866:—also in late Prose, as LXX 2 Ma.12.15, D.H.3.10, Ev.Luc.22.6, Plu.Cat.Mi.5, Vett.Val.136.9, al. III c. dat., ἄτερ ἄστρασιν Anub.87.
German (Pape)
[Seite 385] ohne, außer, τινός, von Hom. an, bes. bei Dichtern, nach B. A. 1095 achäisch; häufig seinem Casus nachgesetzt; abgesondert, getrennt, Il. 1, 498; νόσφιν ἄτερ Hes. O. 91; ἄτερ Ζηνός, ohne Zeus Willen, Il. 15, 292; ἄτης ἄτερ (parenthetisch), abgesehen davon, Soph. Ant. 4. In Prosa nur Sp., öfter bei Dion. H.; Plut. Num. 14 Cat. min. 5.
French (Bailly abrégé)
prép. avec gén.
1 à l’écart de : ἄτερ ἥμενος ἄλλων IL assis à l’écart des autres;
2 à l’exclusion de, sans : ἄτερ Ζηνός IL sans l’aveu de Zeus.
Étymologie: DELG forme ion. et éol. avec psilose pour *ἁτέρ ; cf. all. sondern « mais », skr. sanutar « loin de ».
English (Autenrieth)
English (Slater)
ᾰτερ prep. c. gen.,
1 without οὐκ ἄτερ παίδων σέθεν, ἀλλ (O. 8.45) ἄτερ δ' εὐνᾶς ὁμόδαμον κτισσάσθαν γόνον (O. 9.44) καλὰ ἔρξαις ἀοιδᾶς ἄτερ (O. 10.91) οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας (O. 14.8) Ἀρτέμιδος, ἆς οὐκ ἄτερ ἐδάμασσε πώλους (P. 2.7) οὐκ ἄτερ τέχνας (P. 2.32) οὐ θεῶν ἄτερ ἀλλὰ (P. 5.76) παλαίοισαν ἄτερ ἐγχέων (P. 9.28) πόνων δὲ καὶ μαχᾶν ἄτερ οἰκέοισι (P. 10.42) κράτιστον Ἀχιλέος ἄτερ μάχᾳ sc. Αἴαντα i. e. excepting (N. 7.27) τὸ δ' ἐμὸν, οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν, κέαρ ὕμνων γεύεται (I. 5.20)
