πότερος

English (LSJ)

α, ον; Ion. κότερος, η, ον:

   A whether of the two? both in direct and indirect questions; once in Hom., οὐκ ἂν γνοίης ποτέροισι μετείη Il.5.85; κότερα τούτων αἱρετώτερά ἐστι . .; Hdt.3.52, cf. 1.126; πότερα τύχης καὶ πότερα γνώμης ἔργα κρίνεις; X.Mem. 1.4.4; σκόπει πρὸς ποτέρους διαλέγῃ Pl.R.528a, etc.: sts. the two objects referred to follow in apposition, ἐρωτώσης τῆς μητρός, π. καλλίων . . δοκεῖ εἶναι, ὁ πατὴρ ἢ οὗτος X.Cyr.1.3.2, cf. Mem.1.6.9; πότερος... ὁ ἰατρὸς ἢ ὁ ὀψοποιός; Pl.Grg.464d, cf. 498a, etc.; modified by τις, Id.Lg.715a, etc.; repeated in the same sentence, πότερος ποτερου φίλος γίγνεται; Id.Ly.212a.    II neut. πότερον and πότερα (interchangeable, πότερον δέδρακεν ἢ οὔ, καὶ πότερ' ἄκων ἢ ἑκών; D.23.79, cf. X. Mem.3.6.16), as Adv. at the beginning of an interrog. sentence containing two alternative propositions, the second being connected by ἤ . ., whether . . or,    a in direct questions, Pi.P.11.22, Fr.213, B.17.33, Hdt.1.88, etc.; τίνες κατῆρξαν, πότερον Ἕλληνες ἢ παῖς ἐμός; A. Pers.351, etc.; πότερα δικαστὴν ἢ δικηφόρον λέγεις; Id.Ch.120, cf. Supp.336.    b in indirect questions, ἐπείρεσθαι κότερα τὴν ἑωυτοῦ ἢ τὴν Κύρου λέγοι ἀρχήν Hdt.1.91, cf. 3.32, etc.: the Verb is sts. repeated, π. οὐδενὶ δύναται ἀρέσαι, ἢ ἔστιν οἷς καὶ πάνυ ἀρέσκει; X. Mem. 2.3.6: sts. π. precedes the common Verb, π. βούλοιτο μένειν ἢ ἀπιέναι; Id.Cyr.1.3.15, cf. Oec.18.1.    2 sts. a third clause (with ἤ) is inaccurately added, κότερα παρὰ δήμου ἢ ὀλιγαρχίης ἢ μουνάρχου; Hdt. 3.82, cf. A.Supp.247, S.OT112; and a fourth, Id.El.539.    3 the second alternative is sts. left to be supplied, πότερα δὴ κερτομῶν λέγεις τάδε (sc. ἢ μή . .); Id.Ph.1235, cf. OC333, A.Pers.239, Th.94 (lyr.), Ag.274, Pl.Sph.228a, R.501d, etc.    4 πότερον is sts. omitted in the first clause, ἐπισκέψασθαι... ὀρθὴ ἢ ψευδής Id.Tht.161d, cf. Lg. 670b.    5 in affirmative sentences, π . . ἤ, either .. or, Corn.ND14, al.; so π . . . ἤ . . ἤ ib.27.    III indef., one of other, either of the two, τί οὐ λέγει π. ὑμῶν; Pl.La.181d; τούτων ποτέροις ἐπακολουθῆσαι Id.Chrm.171b, cf. R.499c, Phlb.20e, Tht.145b, etc.; ἅτεροι πότεροι, = ὁποτεροιοῦν, SIG421.31 (Thermon, iii B. C.): for ὁπότερος, ἐξέστω αὐτῷ πότερον ἂν βούληται, ἤ . . ἤ . . Abh.Berl.Akad.1925(5).7 (Cyrene, iii B. C.): in this sense Phot. would make it oxyt. ποτερός, ά, o/n.    IV Adv. ποτέρως, v. sub voc. (I.-E. q[uglide]o-tero-s, cf. Skt. katarás, Goth. hwapar 'which of two?')

German (Pape)

[Seite 689] (οσ, ἕτερος), ion. κότερος, – 1) welcher von beiden? bei Hom. nur einmal, in indirecter Frage, Τυδείδην δ' οὐκ ἂν γνοίης, ποτέροισι μετείη, Il. 5, 85; πότερος περὶ τῶν χρηστῶν σιτίων ἐπαΐει, ὁ ἰατρὸς ἢ ὁ ὀψοποιός, Plat. Gorg. 464 d, vgl. Crat. 403 c Gorg. 521 a; öfter auch in indirecter Frage, σκόπει, πρὸς ποτέρους διαλέγει, Rep. VI, 527 e; Folgde. – Bes. häufig ist πότερον im ersten Gliede einer Doppelfrage, wie das lat. utrum, ob, πότερον ἄρα – ἤ, Pind. P. 11, 22; τίνες κατῆρξαν, πότερον Ἕλληνες, μάχης, ἢ παῖς ἐμός; Aesch. Pers. 343, u. öfter; Soph., Eur., Ar. u. in Prosa. Eben so oft auch im plur., πότερα δικαστὴν ἢ δικηφόρον λέγεις; Aesch. Ch. 118; Suppl. 331 u. öfter, Soph., Eur. u. Ar., wie in Prosa, sowohl in directer als indirecter Frage; vgl. noch Xen. Hell. 3, 5, 22; selten in einfacher Frage, wie πότερα δὴ κερτομῶν λέγεις τάδε; Soph. Phil. 1219, vgl. O. C. 334, wo das zweite Frageglied aus dem Zusammenhange zu ergänzen ist; Aesch. Pers. 235; Anaxandrid. bei Ath. IV, 166, d; so auch Plat. Soph. 228 a Polit. 284 d; Xen. Cyr. 1, 3, 15. – 2) indefin. Einervonbeiden, τί οὖν λέγει πότερος ὑμῶν; Plat. Lach. 181 d; ὅ φησι τούτων πεπονθέναι πότερον, Soph. 259 d; τούτων πότερα γενέσθαι ἢ ἀμφότερα ὡς ἄρα ἐστὶν ἀδύνατον, Rep. VI, 499 c. Nach Phot. lex. müßte in dieser Bdtg ποτερός geschrieben werden.