βυρσεύς
Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück
English (LSJ)
έως, ὁ, later word for βυρσοδέψης, Artem. 4.56, Act.Ap.9.43, PFay.121.15 (ii A. D.); guild of βυρσεῖς at Thyatira, IGRom.4.1216.
German (Pape)
[Seite 468] ὁ, der Gerber; Aesop.; N. T.
Greek (Liddell-Scott)
βυρσεύς: έως, ὁ, λέξις μεταγεν. ἀντὶ βυρσοδέψης, Ἀρτεμίδ. 4. 56, Πράξ. Ἀποστ. θ’, 43· ὑπῆρχεν ἑταιρεία ἢ σύνδεσμος τῶν βυρσέων ἐν Θυατείροις, Συλλ. Ἐπιγρ. 3499· πρβλ. βαφεύς.
French (Bailly abrégé)
εως (ὁ) :
tanneur, corroyeur (réc. p. βυρσοδέψης).
Étymologie: βύρσα.
Spanish (DGE)
-έως, ὁ
curtidor D.Chr.55.22, Artem.4.56, PFay.121.15 (II d.C.), Act.Ap.9.43, POxy.1917.59 (VI d.C.), organizados en gremios TAM 5.986 (Tiatira III d.C.), cf. IGBulg.3.908.10 (III d.C.), MAMA 3.141 (Corasio), 323b (Córico), IAphrodisias 3.45.12 (imper.).
English (Abbott-Smith)
- † βυρσεύς, -έως, ὁ (< βύρσα, a hide), late form for βυρσοδέψης,
a tanner: Ac 9:43 10:6, 32.†
