ἐξαπάτη

English (LSJ)

[πᾰ], ἡ,

   A deceit, Hes.Th.205 (pl.), Thgn.390 (pl.), X.An. 7.1.25, App.BC5.22.

German (Pape)

[Seite 870] ἡ, = simpl., Betrug, Täuschung; Hes. Th. 205 Theogn. 382; von Xen. An. 7, 1, 25 an in Prosa.

Greek (Liddell-Scott)

ἐξᾰπάτη: ἡ, τὸ ἐξαπατᾶν, ἐξαπάτησις, Ἡσ. Θ. 205, Θέογν. 390, Ξεν. Ἀν. 7. 1, 25.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
tromperie, ruse.
Étymologie: ἐξαπατάω.

Spanish (DGE)

-ης, ἡ

• Alolema(s): dór. -ᾱ IG 4².123.26 (Epidauro IV a.C.)

• Prosodia: [-πᾰ-]
engaño, embeleco μειδήματά τ' ἐξαπάτας τε como propio de Afrodita, Hes.Th.205, ψεύδεά τ' ἐξαπάτας τ' Thgn.390, ἢν δὲ ... Λαικεδαιμονίους ... τῆς ἐξαπάτης τιμωρησώμεθα si castigamos a los lacedemonios por su engaño X.An.7.1.25, μετ' ἐξαπάτης App.BC 5.22, οἱ ἐπ' ἐξαπάτῃ ... λόγοι historias para engañar D.45.46, ἐξαπάτης εἵνεκα D.20.98, δηλοῖ τὰν ἐξαπάταν ἅπασαν IG l.c., cf. D.H.8.2, 12.11, πρὸς ἐξαπάτην αὐτῶν ἐτράπη D.C.Epit.8.25.2, τὴν ἑαυτῶν ἐξαπάτην γελᾶν Eun.Hist.37.16.

Greek Monolingual

ἐξαπάτη, η (Α)
εξαπάτηση, απάτη, ξεγέλασμα («μειδήματά τ' ἐξαπάτας τε», Ησίοδ.).