λαισήιον

Greek (Liddell-Scott)

λαισήιον: τό, εἶδος μικρᾶς ἀσπίδος ἐλαφροτέρας τῆς συνήθους, βοείας ἀσπίδας εὐκύκλους λαισήϊά τε πτερόεντα Ἰλ. Ε. 453., Μ. 426, πρβλ. Σχόλ. ἐν Ἀθην. 695Ϝ· ―κατὰ τὸν Ἡρόδ. 7. 91, ἦτο κεκαλυμμένη δι’ ὠμῶν καὶ ἀκατεργάστων δερμάτων (πιθ. ἑπομ. παράγεται ἐκ τοῦ λάσιος), καὶ ἦν ἐν χρήσει παρὰ τοῖς Κίλιξιν ἀντὶ τῆς συνήθους ἀσπίδος· Müller Archäol. d. Kunst § 342. 6.

English (Autenrieth)

light shield or target; λαισήια πτερόεντα, perhaps so called on account of the ‘fluttering’ apron of untanned leather (λάσιος) hanging from the shield. (See adjoining cut and esp. No. 79.)