ἀκροστόλιον

English (LSJ)

τό,

   A terminal ornament of ship (cf. ἄφλαστον), crowning either the stern-post, Ptol.Alm. 8.1; or more commonly, the stem-post, Callix.1, Plu.Demetr.43; taken as trophy, Str.3.4.3, D.S.18.75, Plu.Alc.32, App.Mith.25, Polyaen.4.6.9.

German (Pape)

[Seite 85] Schiffsbord, Ath. V, 203 f; Polem. 2, 36; Plut. Demetr. 43; das Vordertheil u. dessen Verzierungen, D. S. 18, 75; App. Mithr. 25.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκροστόλιον: τὸ ἀνώτατον χεῖλος τοῦ σκάφους τοῦ πλοίου, «τὸ ἄκρον τοῦ στολίου, στόλιον δὲ λέγεται τὸ ἐξὲχον ἀπὸ τῆς πρύμνης καὶ διῆκον μέχρι τῆς πρῴρας ξύλον, ἔνθα τὸ τῆς νεὼς ἐπιγράφεται ὄνομα», Ἐτυμ. Μ., Πλουτ. Δημήτρ. 43, Καλλίξ. παρ’ Ἀθ. 203Φ. ΙΙ. ὡσαύτως = ἄφλαστον, Διόδ. 18.75, Παυσ. 9.16, 3.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
extrémité de l’avant d’un navire.
Étymologie: ἄκρος, στόλος.

Spanish (DGE)

-ου, τό

• Grafía: graf. ἀγρ- Gloss.3.434
1 acrostolio e.e. rostro, mascarón que sobresale sobre la proa, Callix.1, Str.3.4.3, Plu.Demetr.43, Alc.32, D.C.102.9, IG 2².3198.7 (III d.C.)
•sobre la popa, Ptol.Alm.8.1
•como ofrenda IG 2².839.72, ἀκροστόλια ἐν θήκῃ ID 1449.Bd.12, cf. 1403Bb.1.23 (ambas II a.C.)
•imagen de la divinidad tutelar de un barco Gloss.3.434.
2 prob. pasarela en un barco Gloss.2.224.