πεζοπορέω
From LSJ
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
English (LSJ)
A go on foot, X.Eq.Mag.4.1. II go by land, march, Plb.3.68.14, Luc.Alex.53.
German (Pape)
[Seite 542] zu Fuße oder zu Lande gehen; Pol. 3, 68, 14; Luc. Alex. 54.
Greek (Liddell-Scott)
πεζοπορέω: πορεύομαι πεζῇ, Ξεν. Ἱππαρχ. 4, 1. ΙΙ. ὁδοιπορῶ διὰ ξηρᾶς, βαδίζω, Πολύβ. 3. 68, 14, Λουκ. Ἀλέξ. 53.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 voyager à pied;
2 aller par terre.
Étymologie: πεζοπόρος.