τιθηνός

English (LSJ)

όν, (θῆσθαι)

   A nursing, χθών Lyc.1398; πόνων τιθηνοὺς ἀποδιδοῦσά σοι τροφάς repaying thee nurture for thy nursing labours, i.e. rewarding thee for thy trouble in nursing me, E.IA1230.    II Subst. τιθηνός, ὁ, one who nurses or brings up, foster-father, LXX Nu. 11.12, al., Nic.Al.31, Orph.H.54.1, etc.; τ. τοῦ υἱοῦ τοῦ βασιλέως Sammelb.1568.2 (ii B.C.): also τιθηνός, ἡ, = τιθήνη, Anon. ap. Longin. 44.2, Plu.2.322c.    2 nursling, παῖδα τιθηνόν IG14.1437.

German (Pape)

[Seite 1113] wartend, nährend, pflegend; πόνων τιθηνοὺς ἀποδιδοῦσά σοι τροφάς, Eur. I. A. 1230; als subst. der Pfleger oder Erzieher, Nic. Al. 31; Plut. Pomp. 77; auch ἡ τιθηνός, Pind. fr. 14.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui allaite, qui nourrit ; qui paie, qui compense, gén..
Étymologie: R. Θα, sucer, avec redoubl. ; cf. τιθήνη, lat. fello ; sur θ‖f, cf. θήρ‖fera, θύρα‖fores.

Greek Monolingual

-όν, Α τιθήνη
1. αυτός που έχει αναλάβει την ανατροφή μικρού παιδιού, τροφός
2. αυτός που δέχεται τις περιποιήσεις του ή της τροφού, ο γαλουχούμενος («παῑδα τιθηνόν», επιγρ.)
3. το αρσ. ως ουσ. ὁ τιθηνός
άτομο που ασχολείται με την ανατροφή μικρού παιδιού ή αυτός που έχει αναλάβει την επιμέλειά του
4. το θηλ. ως ουσ. ἡ τιθηνός
παραμάννα μικρού παιδιού, τροφός.