ἀναύξητος

English (LSJ)

ον,

   A = ἀναυξής, Arist.Cael.270a25, Sor.1.47 (Comp.), Aq.Je.22.30; μορφαὶ ἀ. πυρός dub.l. in Theodect.17.    2 without augment, Eust.19.29. Adv. -τως Greg.Cor.180.

German (Pape)

[Seite 212] 1) nicht wachsend, Arist. coel. 1, 3. – 2) ohne Augment, Gramm.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναύξητος: -ον, ὡσαύτως η, ον, Θεοδέκτ. παρὰ Στράβ. 695· ὁ μὴ αὐξάνων, Ἀριστ. π. Οὐραν. 1. 3. 7. 2) ὁ ἄνευ αὐξήσεως, Γραμμ.: ― Ἐπίρρ. -τως αὐτόθι.

Spanish (DGE)

-ον
I 1que no crece o aumentade un cuerpo celeste c. movimiento circular, Arist.Cael.270^a25, ἥλιος ... συνέστρεφεν κόμας (τῶν Αἰθιόπων) μορφαῖς ἀναυξήτοισι συντήξας πυρός Theodect.17, βέβλαπται ... ὥστε ... γίνεσθαι ... ἀναυξητότερον Sor.34.19, ἄνδρα Aq.Ie.22.30.
2 gram. que carece de aumento de formas verbales, Eust.19.29.
II adv. -ως gram. sin aumento de formas verbales, Greg.Cor.180.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀναύξητος, -ον)
1. εκείνος που δεν αυξάνεται
μσν.- νεοελλ.
(Γραμμ.) αναύξητα ρήματα
εκείνα που δεν παίρνουν αύξηση.