Διόπαις
From LSJ
μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)
English (LSJ)
παιδος, ὁ,
A son of Zeus, AP9.525.
Greek (Liddell-Scott)
Διόπαις: παιδος, ὁ, υἱὸς τοῦ Διός, Ἀνθ. Π. 9. 525.
French (Bailly abrégé)
αιδος (ὁ) :
fils de Zeus (Apollon).
Étymologie: Διός, παῖς.
Spanish (DGE)
-παιδος, ὁ
Diópais, e.e. hijo de Zeus epít. de Apolo AP 9.525.