διαλυσίφιλος
From LSJ
ἤ με φίλει καθαρὸν θέμενος νόον, ἤ μ' ἀποειπών ἐχθαιρ' ἀμφαδίην νεῖκος ἀειράμενος → either love me with a pure heart, or reject and hate me, and openly pick a fight
English (LSJ)
[σῐ], ον,
A love-dissolving, AP 5.20 (Rufin.).
German (Pape)
[Seite 588] die Freundschaft trennend, Rufin. 32 (V, 21).
Greek (Liddell-Scott)
διαλῡσίφιλος: -ον, ὁ διαλύων τὴν φιλίαν, ἀγάπην,Ἀνθ. Π. 5. 21.
Spanish (DGE)
(διαλῡσίφῐλος) -ον
• Prosodia: [-ῐ-]
que pone fin al amorref. a las canas y arrugas al llegar la vejez AP 5.21 (Rufin.), de la tumba SEG 24.1238.2 (Egipto I a./d.C.).
