μεριστής
ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παρ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι → but excellence without danger is honored neither among men nor in hollow ships
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A divider, distributor, Ev.Luc.12.14, Poll.4.176, PMag.Leid.W.14.42; μ. χρόνων ζωῆς, of the lord of the horoscope, Vett.Val.62.4:—fem. μερ-ίστρια, Sch.rec.A.Th. 711.
German (Pape)
[Seite 135] ὁ, der Theiler, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
μεριστής: -οῦ, ὁ, ὁ μερίζων, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιβ΄, 14, Πολυδ. Δ΄, 176· θηλ. μερίστρια, Σχόλ. εἰς Αἰσχύλ. Θήβ. 711.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui partage, qui divise.
Étymologie: μερίζω.
Spanish
English (Strong)
from μερίζω; an apportioner (administrator): divider.
English (Thayer)
μεριστού, ὁ (μερίζω), a divider: of an inheritance, Pollux (4,176).)
Greek Monolingual
μεριστής, ὁ θηλ. μερίστρια ΑM μερίζω
1. αυτός που χωρίζει, που διαιρεί
2. αυτός που διανέμει κάτι·
Greek Monotonic
μεριστής: -οῦ, ὁ (μερίζω), αυτός που διαιρεί, μοιράζει, σε Καινή Διαθήκη
