ὕδρος
Ὑπὸ γὰρ λόγων ὁ νοῦς μετεωρίζεται ἐπαίρεταί τ' ἄνθρωπος → Borne up by words, the mind soars aloft, and we reach the heights (Aristophanes, Birds 1447f.)
English (LSJ)
ὁ, (ὕδωρ)
A water-snake, Coluber natrix, Il.2.723, Hdt.2.76, Arist.HA487a23, 508b1; λευκὸς ὡς ὕδρου γαστήρ Call.Iamb.1.218 ( = εἶδος δράκοντος, Sch. in mg.). II a small water-animal, = φαλάγγιον or σαῦρος, Artem.4.56. III the constellation Hydra, Eudox. ap. Hipparch.2.2.13. (Cf. Skt. udrás, OE. oter 'otter'.)
Greek (Liddell-Scott)
ὕδρος: ὁ, (ὕδωρ) ὡς τὸ ὕδρα, ὄφις διαιτώμενος ἐν ὕδασι, «νεροφίδα», Coluber natrix, Ἰλ. Β. 723, Ἡρόδ. 2. 76, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 1, 14., 2. 17, 23. ΙΙ. ὑδρόβιόν τι ζῷον μικρόν, «τὰ δὲ μικρά, ὡς φαλάγγια καὶ ὕδροι καὶ σαῦροι» Ἀρτεμίδ. 4. 56.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
serpent d’eau, hydre.
Étymologie: cf. ὕδρα.