διαλακέω
From LSJ
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → But for extreme illnesses, extreme remedies, applied with severe exactitude, are the best (Hippocrates, Aphorism 6)
English (LSJ)
A crack asunder, burst, Ar.Nu.410, Hippiatr.130.121.
German (Pape)
[Seite 585] zerkrachen, Ar. Nubb. 410.
Greek (Liddell-Scott)
διαλᾱκέω: διαρρήγνυμαι (μετὰ κρότου) εἰς δύο, «σκάνω», Ἀριστοφ. Νεφ. 410.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
craquer, éclater.
Étymologie: διά, λακέω.
Greek Monotonic
διαλᾱκέω: μέλ. -ήσω, ραγίζω στα δύο, εκρήγνυμαι, σκάω, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
διαλᾱκέω: лопаться, трескаться Arph.
