συναποδιδράσκω
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
A run away along with, ξυναποδρᾶναί τινι (aor. 2) Ar.Ra.81, cf. J.BJ1.8.6; aor. 1 part. συναποδράσαντος Luc.Asin.27.
German (Pape)
[Seite 1002] (s. διδράσκω), mit oder zugleich weglaufen, κἂν ξυναποδρᾶναι δεῦρ' ἐπιχειρήσειέ μοι Ar. Ran. 81, u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
συναποδιδράσκω: ἀποδιδράσκω ὁμοῦ μετά τινος, ξυναποδρᾶναί τινι (ἀόρ. β΄), Ἀριστοφ. Βάτρ. 81· ἀόρ. α΄ συναποδράσαντος, Λουκ. Λούκ. ἢ Ὄνος 27.
French (Bailly abrégé)
ao. συναπέδρασα, ao.2 συναπέδραν;
s’enfuir ou s’échapper avec.
Étymologie: σύν, ἀποδιδράσκω.
Greek Monolingual
ΜΑ
δραπετεύω μαζί με άλλον («τοῡ συναιχμαλώτου συναποδράσαντος», Λουκιαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἀποδιδράσκω «δραπετεύω»].
Greek Monolingual
ΜΑ
δραπετεύω μαζί με άλλον («τοῡ συναιχμαλώτου συναποδράσαντος», Λουκιαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἀποδιδράσκω «δραπετεύω»].
Greek Monotonic
συναποδιδράσκω: δραπετεύω μαζί με κάποιον· ξυναποδρᾶναί τινι (απαρ. αορ. βʹ), σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
συναποδιδράσκω: (aor. 1 συναπέδρᾱσα, aor. 2 συναπέδρᾱν) убегать вместе (τινί Arph.): συναιχμάλωτος, συναποδράς Luc. вместе попавший в плен (и) вместе бежавший (из плена).
