σύντηξις
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
εως, ἡ,
A colliquescence, opp. περίττωμα (cf. σύντηγμα), Arist.PA677a13, GA726a21, 726b24, Thphr.CP1.22.6, Lass.1, al.; esp. as a disease, Hp.Epid.1.8, Prog.12, al., Sor.2.7; τῆς κύστεως (diabetes) Cael.Aur.TP3.7: pl., Aret.SD1.13. 2 metaph., sympathy, Cic.Att.10.8.9.
German (Pape)
[Seite 1035] ἡ, das Zusammenschmelzen; – a) Verschmelzen, Verbindung durch Schmelzen, Theophr. u. Sp., wie Cic. Att. 10, 8. – b) das Zerschmelzen, die Auflösung, das Hinschwinden, bes. durch Schwindsucht, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
σύντηξις: ἡ, τὸ συντήκεσθαι, ἀντίθετον τῷ περίττωμα (πρβλ. σύντηγμα), Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 2, 7, π. Ζ. Γεν. 1. 18, 63., 1. 19, 8, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 1. 22, 6· μάλιστα ὡς νόσος, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ α΄, 946, Προγν. 40, κ. ἀλλ. 2) μεταφορ., σ. στοργῆς Κικ. πρὸς Ἀττ. 19. 8, 10.
Russian (Dvoretsky)
σύντηξις: εως ἡ гнойное выделение, гноетечение (ἡ σ. ἀεὶ νοσώδης Arst.).
