συναρμοττόντως
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
Adv. pres. part. of sq.,
A fittingly, Pl.Lg.967e.
German (Pape)
[Seite 1004] adv. part. von συναρμόττω, passend, Plat. Legg. XII, 967 e.
Greek (Liddell-Scott)
συναρμοττόντως: Ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ., ἁρμοδίως, πρεπόντως, Πλάτ. Νόμ. 967Ε.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. όπως πρέπει, σωστά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. συναρμόττων, -οντος του συναρμόττω, αττ. τ. του συναρμόζω + επιρρμ. κατάλ. -ως].
Greek Monolingual
Α
επίρρ. όπως πρέπει, σωστά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. συναρμόττων, -οντος του συναρμόττω, αττ. τ. του συναρμόζω + επιρρμ. κατάλ. -ως].
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συναρμοττόντως [συναρμόζω] adv. op een (erbij)passende, harmonische wijze.
Russian (Dvoretsky)
συναρμοττόντως: надлежащим образом Plat.
