Ἀράβιος

French (Bailly abrégé)

α, ον :
1 c. Ἀραβικός;
2 Arabe, habitant de l’Arabie.
Étymologie: Ἄραψ.

Spanish (DGE)

-α, -ον

• Alolema(s): jón. fem. -ίη Hdt.2.11; poét. Ἀρρᾰβίη Nonn.D.20.237

• Prosodia: [ᾰρᾰ-]
arábigo, árabe, de Arabia
1 adj. ἔθνη Str.16.4.2, ζῶα Ael.NA 10.13, κάμηλοι Arist.HA 498^b9, γυνή Apollod.2.1.5, φύλλον Philostr.VS 574, φόρτος Str.17.1.45, ref. al incienso φλόξ Nonn.l.c., prov. ref. a personas que no cesan de hablar ἄγγελος Men.Fr.30, σύμβουλος Men.Fr.757, αὐλητής St.Byz.s.u. Ἀραβία, Sud., κιθαρῳδός Canthar.1
•geog. κόλπος el golfo Arábigo Hdt.2.11, 4.39, Arr.An.7.20.8, D.S.1.33, Ptol.Geog.4.5.7, 6.7.1, ὄρος cadena montañosa al este del Nilo, Hdt.2.8, en plu., Str.16.2.16, χώρη Arabia Hdt.l.c., cf. 2.19.
2 subst. (οἱ) Ἀράβιοι los árabes Hdt.1.131, X.Cyr.1.1.4
•en sg. el rey de los árabes, Hdt.3.7, Philostr.VS 626. < Ἀράβιος Ἄραβις > Ἀράβιος, -ου, ὁ
Arabio
1 epigramático del s. IV d.C., Arab., I.
2 Ἀ. ποταμός río de Gedrosia, de identificación dudosa, Arr.An.6.21.3, v. Ἄραβις y Ἄρβις.

Russian (Dvoretsky)

Ἀράβιος: II ὁ аравитянин, араб Her., Xen.
Arst., Her. = Ἀραβικός.