τόργος
δύο ἀρνήσεις μίαν συγκατάθεσιν ποιοῦσι → two negatives make an affirmative
English (LSJ)
ὁ,
A vulture, Call.Fr.204, Lyc.357, 1080, prob. cj. in Muson. Fr.18Ap.98H. II τ. ὑγρόφοιτος, i.e. swan, Lyc.88.
German (Pape)
[Seite 1129] ὁ, der Geier; VLL. aus Callim. fr. 204; Lycophr. 357, der auch den Schwan τόργος ὑγρόφοιτος nennt, 88.
Greek (Liddell-Scott)
τόργος: ὁ, γύψ. Καλλ. Ἀποσπ. 204, Λυκόφρ. 357, 1080. ΙΙ. τόργος ὑγρόφοιτος, δηλ. κύκνος, ὁ αὐτ. 88.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. γύπας, όρνιο
2. φρ. «τόργος ὑγρόφοιτος» — ο κύκνος (Λυκόφρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. της αλεξανδρινής ποίησης αβέβαιης ετυμολ. Κατά μία άποψη, η λ. συνδέεται με έναν γερμ. τ. με σημ. «πελαργός» (πρβλ. αρχ. νορβ. storkr, αρχ. άνω γερμ. stork, αγγλ. stork, γερμ. Storch). Κατά τον Ησύχ., η λ. πρέπει να συνδεθεί με το τοπωνύμιο Τόργιον
ὄρος ἐν Σικελίᾳ, ὅπου νεοττεύουσιν οἱ γῦπες, είναι, όμως, πιθανότερο ότι το τοπωνύμιο αυτό προήλθε από τον τ. τόργος. Έχει προταθεί, τέλος, η σύνδεση με έναν κοπτικό τ. t(o)re «το πτηνό ικτίνος», καθώς και με το όν. Γοργώ του μυθικού τέρατος, μέσω ενός αμάρτυρου τ. γόργος. Ωστόσο, καμία από τις απόψεις αυτές δεν θεωρείται ικανοποιητική].
