ῥοιζηδόν

German (Pape)

[Seite 848] adv., unter Geräusch, Geschwirr, Gepfeife; mit rauschender Schnelligkeit, Heftigkeit; Nic. Th. 556; Lycophr. 66.

English (Strong)

adverb from a derivative of rhoizos (a whir); whizzingly, i.e. with a crash: with a great noise.

Greek Monolingual

ΜΑ
επίρρ.
1. θορυβωδώς, με βοή («ἡμέρα Κυρίου... ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται», ΚΔ)
2. ορμητικά, πολύ γρήγορα («ῥύακι ῥοιζηδὸν φερομένῳ», Ιωάνν. Χρυσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥοῖζος + επιρρμ. κατάλ. -ηδόν (πρβλ. ῥοιβδ-ηδόν)].

Russian (Dvoretsky)

ῥοιζηδόν: adv. с грохотом (οἱ οὐρανοὶ ῥ. παρελεύσονται NT).