πρεῖγυς
οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ' ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ → good is not found in plenty but plenty in good, quality matters more than quantity
English (LSJ)
ὁ, Cret.,
A = πρέσβυς, old man, ib.4992a iii 2; also in Comp., acc. sg. πρείγονα older, Leg.Gort. 12.34, cf. Supp.Epigr.1.414.9 (Crete, v/iv B. C., dub. sens.), and Sup. πρείγιστος oldest, Leg.Gort.7.23, al.—Cogn. forms are πρεγγευτάς, πρεσγευτάς, πρεισγευτάς, = πρεσβευτής, Supp.Epigr.4.599.13, 17 (Teos, ii B. C.), GDI 5148.12, 5167.11; πρήγιστος, = πρέσβιστος, president, ib.5034.5; βουλῆς ib.2562.23 (Hierapytna); also πρίγιστος, Sammelb.1042 (vi B. C.); πρεσγέα, ἁ, Argive for πρεσβεία, SIG 56.38 (Argos, v B. C.). (For the etym. v. πρέσβυς fin.)
German (Pape)
[Seite 697] dor. äol. Form von πρέσβυς, von der πρειγεία, πρείγιστος u. ä. kommen, s. Buttm. Lexil. II p. 162.
Greek (Liddell-Scott)
πρεῖγυς: Κρητικὸν ἀντὶ πρέσβυς, ὑπερθ. πρείγιστος, Συλλ. Ἐπιγρ. 2554. 59· ὡσαύτως, πρήγιστος, 2562. 23· ― οὕτω, πρειγήια, τά, = πρεσβεῖα, 2556. 29· ― πρειγευτής, ὁ, = πρεσβευτής, 3051, 11., 3058. 5, πρβλ. πρεγγευταί.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(κρητ. τ.) βλ. πρέσβυς.
