δυσοσμία
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
English (LSJ)
ἡ,
A an ill smell, S.Ph.876, Fr.538, Luc.Tox.29; -ῑη Man.4.270.
German (Pape)
[Seite 685] ἡ, häßlicher Geruch, Gestank; Soph. Phil. 864; Ar. Ach. 817 u. Sp., wie Maneth. 4, 270, die auch die ion. Form δυσοδμία gebrauchen.
Greek (Liddell-Scott)
δυσοσμία: ἡ, κακὴ ὀσμή, Σοφ. Φ. 876, Ἀποσπ. 483.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
mauvaise odeur.
Étymologie: δύσοσμος.
Spanish (DGE)
(δῠσοσμία) -ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Man.4.270; δυσοδμία App.BC 4.40, Ph.1.484, D.P.Au.1.5, Epiph.Const.Haer.26.1.2, 14.1; δυσοδμίη Hp.Nat.Mul.65
mal olor, hedor βοῆς τε καὶ δυσοσμίας γέμων S.Ph.876, cf. Fr.538, Hp.l.c., de las mujeres lemnias, Apollod.1.9.17, Sch.Pi.P.4.88b, τοῦ οἰκήματος Luc.Tox.29, νεκρῶν ἰχθύων δ. Ph.l.c., cf. D.S.31.9, App.l.c., Poll.2.75, τῶν τεθνηκότων D.P.l.c., cf. Man.l.c.
•fig. ἐπισείεσθαι ἡμῖν τῶν αἱρέσεων ἀρχηγοὺς ὥσπερ ... ὀχλήσεις τε καὶ δυσοδμίας Epiph.Const.Haer.26.1.2, ἀποκλεῖσαι τὸν βυθὸν τῆς δυσοδμίας ταύτης Epiph.Const.Haer.26.14.1.
Greek Monolingual
η (Α δυσοσμία και -ίη και δυσοδμία)
δυσάρεστη οσμή, κακοσμία, βρόμα.
Greek Monotonic
δυσοσμία: ἡ, άσχημη μυρωδιά, δυσάρεστη οσμή, κακοσμία, αποφορά, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
δυσοσμία: ἡ дурной запах, зловоние Soph., Arph.