ἡμίγαμος
From LSJ
ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
ον,
A half-married, i.e. a concubine, Philostr.VS1.21.4.
German (Pape)
[Seite 1167] halb, d. i. nicht vollständig u. gesetzmäßig verheirathet, von der Concubine, Philostr.
Greek (Liddell-Scott)
ἡμίγᾰμος: -ον, κατὰ τὸ ἥμισυ ὕπανδρος, δηλ. παλλακή, Φιλόστρ. 516.
Greek Monolingual
ἡμίγαμος, -ον (Α)
(για γυναίκες) η κατά το ήμισυ ύπανδρη, αυτή που ο γάμος της δεν έγινε κατά τους νόμους, μισοπαντρεμένη, παλλακίδα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι- + -γαμος (< γάμος), πρβλ. ά-γαμος, έγ-γαμος].
