σέλλα
From LSJ
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
English (LSJ)
ἡ,
A seat, Lat. sella, POxy.1146.6 (iv A.D.), Tz.H.9.860. II saddle, Hippiatr.26, Lyd.Mag.1.32.
German (Pape)
[Seite 870] ἡ, Sitz, das lat. sella, bei Sp.; doch kann das Wort ächtgriechisches Ursprungs sein u. mit σέλμα, σελμίς zusammenhangen.
Greek (Liddell-Scott)
σέλλα: ἡ, κάθισμα, Λατ. sella, Τζέτζ. Ἱστ. 9. 860. ΙΙ. ἐφίππιον, Ἰω. Λυδ. π. Ἀρχῶν Πολιτικ. 1. 32· ἐντεῦθεν σελλάριος, ὁ, τὸ Λατ. sellarius, Συλλ. Ἐπιγρ. 3372.
Greek Monolingual
η, Ν
βλ. σέλα.
