χρυσόγλυφος
From LSJ
ἰὼ, σκότος, ἐμὸν φάος, ἔρεβος ὦ φαεννότατον, ὡς ἐμοί, ἕλεσθ' ἕλεσθέ μ' οἰκήτορα → ah, darkness that is my light, gloom that is most bright for me, take me, take me to dwell in you
English (LSJ)
ον,
A gloss on χρυσοτόρευτος, Hsch., Suid.
German (Pape)
[Seite 1380] = χρυσοτόρευτος, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσόγλῠφος: -ον, = χρυσοτόρευτος, Συλλ. Ἐπιγρ. 1152. 14, Ἡσύχ., Σουΐδ.
Greek Monolingual
-ον, Α
χρυσοτόρευτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -γλυφος (< γλύφω), πρβλ. δουρατό-γλυφος].
