ἀποβίωσις
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
English (LSJ)
εως, ἡ,
A ceasing to live, death, Plu.2.389a, CIG4253 (Lycia),al.
German (Pape)
[Seite 297] ἡ, das Ableben, Plut. de Εἰ ap. Delph. 9.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποβίωσις: -εως, ἡ ἐκ τοῦ βίου ἀπέλευσις, τελευτή, θάνατος, Πλούτ. 2. 389Α, Συλλ. Ἐπιγρ. 4253, κ. ἀλλ.: ― ἐντεῦθεν, ἀποβιώσιμος, ον, ἀποβιώσιμος διάταξις, διαθήκη, μεταγεν., Βυζ.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
décès, mort.
Étymologie: ἀ, βιόω.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
muerte μετὰ τὴν ἀποβίωσιν τοῦ πατρός Aesop.42.2, cf. TAM 2.521.6 (Licia), 3.1.289 (Termeso), Stud.Pal.20.129.7 (V d.C.), PMasp.23.19, 154.7 (VI d.C.).
Russian (Dvoretsky)
ἀποβίωσις: εως ἡ кончина, смерть Plut., Luc.
