ἐξακεστήριος
Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible
English (LSJ)
α, ον,
A remedying evil, Ζεύς Lex Solonis ap.Poll.8.142; epith. of Hera, Hsch.; θεοί D.H.10.2. 2 expiatory, θυσία Id.5.54.
German (Pape)
[Seite 865] heilend, sühnend; θυσία, Sühnopfer, D. Hal. 5, 54; θεοί 10, 2. S. das Vor.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξᾰκεστήριος: -ον, ὁ ἰώμενος, ὁ θεραπεύων, ἔθυσαν... θεοῖς ἐξακεστηρίοις τε καὶ ἀποτροπαίοις Διον. Ἁλ. 10. 2· ἐξιλαστήριος, ἐξακεστηρίοις θυσίαις ὁ αὐτ. 5. 54.
Spanish (DGE)
-ον
1 que conjura el mal prob. como epít. de Zeus IGVelia 13 (IV a.C.), como epít. divino θεοί D.H.10.2, de Zeus y Hera, Hsch.
2 expiatorio θυσία D.H.5.54.
Greek Monolingual
ἐξακεστήριος, -α, -ον (Α) εξακούμαι
1. αυτός που γιατρεύει το κακό
2. εξιλαστήριος («ἐξακεστηρίοις θυσίαις»).
