πρωταυράριος
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ὁ, A head of the guild of goldsmiths, MAMA1.281 (Laodicea Combusta), 3.351 (Corycus).
Greek Monolingual
ὁ, Α
ο προϊστάμενος του σωματείου των χρυσοχόων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)- + αυράριος (< λατ. aurarius «χρυσοχόος»)].