ὑποθράττω
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
A = ὑποταράσσω, Plu.Pomp.68, Fab.2.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποθράττω: Ἀττ., ἀντὶ ὑποταράσσω, Πλουτ. Πομπ. 68, Φάβ. 2, κλπ.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et impf.
troubler ou effrayer qqe peu.
Étymologie: ὑπό, θράσσω.
Greek Monolingual
Α
(απ. τ.) (συγκεκομμένος τ.) βλ. ὑποταράσσω.
Greek Monotonic
ὑποθράττω: Αττ. αντί ὑπο-ταράσσω, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ὑποθράττω: (= ὑποταράσσω) несколько тревожить, немного смущать (τινά Plut.).
Middle Liddell
attic for ὑποταράσσω, Plut.]