δυσαλθής

From LSJ
Revision as of 01:05, 30 December 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")

Χθὼν πάντα κομίζει καὶ πάλιν κομίζεται → Nam terra donat ac resorbet omnia → Die Erde alles bringt, sich wieder alles nimmt

Menander, Monostichoi, 539
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δῠσαλθής Medium diacritics: δυσαλθής Low diacritics: δυσαλθής Capitals: ΔΥΣΑΛΘΗΣ
Transliteration A: dysalthḗs Transliteration B: dysalthēs Transliteration C: dysalthis Beta Code: dusalqh/s

English (LSJ)

ές, = sq., Hp.Art.41, Cass.Pr.1 (Comp.); A τὸ τῆς φύσεως δ. Pl.Ax.367b. Adv.-θῶς Philum. ap. Orib.45.29.36. 2 deadly, Nic.Al.12, 157, Luc.Dem.Enc.13: neut. pl. as Adv., Q.S.12.408.

German (Pape)

[Seite 675] ές, schwer zu heilen; Hippocr.; Plat. Ax. 367 b; Luc. Dem. enc. 13 u. sp. D., z. B. Polyaen. 4 (IX, 1), γάλα, vergiftete Milch; στόνυξ Lycophr. 796.

Greek (Liddell-Scott)

δυσαλθής: -ές, = τῷ ἑπομ., Ἱππ. Ἄρθρ. 807, Πλάτ. Ἀξ. 367Β. 2) θανάσιμος, Νίκ. Ἀλ. 12. 157.

Spanish (DGE)

-ές

• Morfología: [gen. δυσαλθέος AP 2.179 (Christod.); plu. nom. masc. δυσαλθέες Aret.SD 1.7.8; ac. δυσαλθέας Nic.Th.466; neutr. δυσαλθέα Q.S.12.408]
I 1difícil de curar, de difícil curación ἀποστάσιες Hp.Art.41, τὸ τῆς φύσεως ἐπίκηρον καὶ δ. Pl.Ax.367b, πυθεδόνες Nic.l.c., γέροντες Aret.l.c., ἕλκεα Aret.SD 1.14.4, Cass.Pr.1, λοιμός Orác. en ZPE 1.1967.184 (Hierápolis II d.C.), νόσοι Luc.Dem.Enc.13, λύσσα AP l.c., cf. D.C.77.15.5, Phot.δ 792
neutr. plu. adv. de manera incurable ὀφθαλμοὶ ... δυσάλθεα γλαυκιόωντες Q.S.l.c.
2 venenoso, mortal στόνυξ Lyc.796, στομίοισι δ. ... ἀκόνιτον Nic.Al.12, ποτόν Nic.Al.157, τὸ δ. ... γάλα por la mordedura de una serpiente en la ubre de una gacela AP 9.1 (Polyaen.).
3 desagradable, molesto οὔ μ' ἄλοχος κομέουσα δυσαλθέα κήδεα λύσει Gr.Naz.M.37.1014.
II adv. -ῶς de manera difícil de curar ἑλκοῦσθαι Philum. en Orib.45.29.36.

Greek Monolingual

δυσαλθής, -ές (Α)
1. ανίατος, αθεράπευτος
2. θανάσιμος.

Russian (Dvoretsky)

δυσαλθής:
1) трудноизлечимый или неизлечимый (ἐπίκηρος καὶ δ. Plat.; νόσοι τραυμάτων Luc.);
2) отравленный, зараженный (γάλα Anth.).