μιμώ

Revision as of 17:40, 1 February 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - " s.v. " to " s.v. ")

English (LSJ)

gen. όος, οῦς, ἡ, A ape, Suid. s.v. πίθηκος.

German (Pape)

[Seite 188] οῦς, ἡ, der Nachahmende, der Affe, Tzetz., vgl. Suid. v. πίθηξ.

Greek (Liddell-Scott)

μῑμώ: γεν. -όος, -οῦς, ἡ, πίθηκος, «μαϊμοῦ», Εὐμάθ. 322, Σουΐδ. Τζέτζ.· πρβλ. κερδώ.

Greek Monolingual

η (ΑΜ μιμώ, -όος και -οῡς)
ο πίθηκος
νεοελλ.
η ηχώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μῖμος + κατάλ. -ώ (πρβλ. ηχ-ώ)].