λινόχορτος
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ὁ, or λῐνό-χορτον, τό, A joint crop of flax and grass, PBaden 15.20 (i B. C.).
Greek Monolingual
λινόχορτος, ό, και λινόχορτον, τὸ (Α)
δέσμη λίνου και χόρτου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λίνον + -χορτος (< χόρτος), πρβλ. λεοντό-χορτος, πάγ-χορτος].
